Een zomerse en zware survivaltocht!

 

Van 26 t/m 29 september vond deze loodzware survival in de Belgische Ardennen plaats. Het enige wat gebruikt mocht worden was een dagrugzak met daarin een survivalkit, mes, zaag, tarp, drinkbeker met fles en 25 meter koord. Drie heren durfden deze uitdaging aan te gaan.

 

Op zondag 25 september was de ontvangst en na kennis met elkaar te hebben gemaakt namen we de survivaltocht door. De weersverwachtingen waren buitengewoon goed omdat een hoge luchtdrukgebied de hele week zou heersen. Deze zorgde voor veel zon, maar ook voor koude temperaturen tijdens de nacht.

 

De eerste dag wandelden we door verschillende biotopen met de hoop zoveel mogelijk divers voedsel te kunnen verzamelen. Helaas waren de paddestoelen erg schaars omdat wederom de maand augustus de paddestoelenmaand was, terwijl het vaak de maanden september en oktober zijn. Gelukkig vonden we nog wel het één en ander en daarnaast ook diverse noten, bessen, planten en een forel die ik tijdens het vullen van mijn waterfles kon vangen. De deelnemers hadden de nacht onder een tarp met reddingsdeken en naast een behaaglijk kampvuur geslapen. Verleden jaar deed ik zelf mee met deze tocht, maar door een klein griepje deed ik dit jaar niet mee zodat ik de groep beter kon begeleiden. Daarom had ik wel slaapspullen en eten bij me.

 

Vaak is de tweede dag het zwaarst omdat je lichaam nu echt begint te vragen naar het voedsel dat je gewend bent. Daarnaast wordt er veel fysieke inspanning geleverd, heuvel op en heuvel af, en was de nachtrust niet zoals die wezen moest. De kunst is dan om controle te behouden over de situatie en jezelf te blijven voeden en te blijven verzorgen zoals een duik in de rivier om jezelf te wassen gevolgd door bv een goede rustpauze. Eenmaal opgeladen kan de route weer vervolgd worden. Hoogtepunt van deze dag was de perenboom die heerlijke kleine peertjes had neergelegd. De nacht was bedoeld om in een natuurlijke shelter te overnachten wat uiteindelijk maar één persoon deed. De andere twee mannen kozen er voor om zich warm aan te kleden en rond het kampvuur te gaan liggen.

 

De volgende ochtend besloten de twee mannen die rond het kampvuur geslapen hadden om hun survivaltocht te beëindigen. Eén persoon begon deze tocht om te ervaren hoe het zou zijn om een paar dagen in de wildernis te overleven zonder voedsel mee te nemen. Hij weet nu hoe dat is en daarom was deze onderneming hoe dan ook geslaagd. Ook is hij er achter gekomen dat het hardcore survivallen niet iets voor hem is, maar dat bushcraft meer zijn interesse heeft. De andere persoon, die ook tijdens de survivalexpeditie aanwezig was en deze met succes had volbracht, had last van zijn luchtwegen en in combinatie met de vermoeidheid besloot hij er ook mee te stoppen. Hoe dan ook; ze hebben toch 48 uur overleefd met alleen de toegestane items! Toch een knappe prestatie! Zo bleef er nog één persoon over die zeer gebrand was om de tocht te volbrengen en die overigens nog zo fit als een hoentje bleek te zijn.

 

Dag drie was verreweg de mooiste wandeldag van deze survivaltocht! We volgden de rivier en liepen veel door bossen en moesten af en toe hindernissen overwinnen in de vorm van omgevallen bomen en hoge kruiden die ons de weg versperden. Later werden we rijkelijk beloond met een zeer lekkere appelboom waaruit we de appels nog van de de takken moesten halen en bereikten we de hooischuur waarin we de laatste nacht zouden doorbrengen.

 

Op dag vier waren we dichter bij de beschaving (zo was de simulatie) en was de kans groot dat we mensen zouden tegenkomen. Daarom konden we in de ochtend een 'lift' krijgen van het locale vervoer in België en daarmee eindigde de survivaltocht van 2011.