Educatief slachten en prehistorisch koken.

Niet bedoeld als uitsluitend een leuk dagje uit, niet bedoeld als een doorsnee familieuitje, niet bedoeld voor actie en avontuur, maar puur bedoeld als een educatieve dag waarbij cursisten kennis verwerven betreft het slachten van klein wild, pluimvee en vis.

Als mensen erachter komen dat ik een programma als deze uitvoer dan krijg ik met regelmaat te horen dat dit zielig is. Hoe kan ik per slot van rekening zo'n lief diertje doden? Sommigen vinden dat niet kunnen, maar eten vervolgens dezelfde avond nog een stuk vlees. Dan is mijn antwoord; vindt je jouw reactie niet hypocriet? Je bent dan net zo verantwoordelijk voor de dood van het dier. Mijn ervaring is dat mensen veelal niet het verband meer zien tussen een stukje vlees uit de supermarkt en het betreffende dier van stal of vanuit de wei. Niet alleen door de reactie die ik net omschreef, maar ook de welbekende reactie na het slachten en het schoonmaken: ow....het is nu een gewoon stukje vlees vanuit de winkel. Dat is natuurlijk niet zo raar, want onze maatschappij zit niet meer in elkaar dat we ons eigen vlees moeten slachten, maar vroeger was het een doodnormale zaak. De opa's en de oma's weten dit maar al te goed.

Ik pleit er zeker niet voor dat iedereen altijd zijn eigen vlees moet slachten, maar het zou niet verkeerd zijn dat elke vleeseter het een keer gedaan heeft. Het gebeurt heel vaak dat cursisten na afloop van deze cursus anders tegen vlees aan gaan kijken en vervolgens anders ermee omgaan. Door bijvoorbeeld veel minder vlees te eten of veel bewuster vlees in te kopen. Bij deze slager of bij een boer. In het vervolg niet meer zo makkelijk vlees weggooien. Ze hebben het dierenleed gezien en dat is geen pretje. Soms krijg ik te horen dat iemand zelfs vegatariër is geworden. En heel af en toe, zo ook tijdens deze dag, is er een vegatariër aanwezig die graag wil weten hoe met dit onderwerp om te gaan. Vanuit een educatief oogpunt of vanuit de gedachte van een eventueel survivalscenario waarin iedereen kan belanden.

Aan het eind van de dag heb ik mijn doel bereikt. Mensen bewuster laten worden van het dierenleed, maar zeker ook door de kennis te delen zoals de slachttechnieken en wat er allemaal van deze dieren wel of juist niet te eten is. Zo vertel ik ook vaak over de bio-industrie. Hoe die te werk gaan en welk dierenleed daarbij komt kijken. Vaak heb ik het ook over de overbevissing die er is. Welke wilde vissoorten worden bedriegd en welke juist niet.  Er zijn namelijk soorten die je beter kunt mijden omdat zij bijna uitgestorven zijn. Zie voor meer informatie de viswijzer op www.goedevis.nl.

De kippen die ik voor deze cursus heb gebruikt kwamen van een boerderij waar zij hun hele leven lang vrij hebben geleefd, waren de forellen gekweekt en de konijnen (helaas) gefokte konijnen. Het liefst heb ik afschot van konijnen, maar dat is niet altijd te krijgen. Is afschot zielig? Ik vind van niet. Het is een heel natuurlijk proces dat konijnen bejaagd worden door vele soorten roofdieren, maar aangezien wij in Nederland niet meer zo'n groot roofdieren bestand hebben, lopen de konijnenpopulaties vaak erg uit de hand.